gpsعلاوه بر کاربرد نظامی که دلیل اصلی ایجاد و توسعه این سامانه توسط وزارت دفاع آمریکا بوده است، شامل کاربردهای دیگری نیز میشود که از قرار :
- کاربردهای زمینی gps: نقشه برداری از زمین، کنترل حمل و نقل و ترافیک، پایش و بررسی جابجایی‌ها و نشست‌های زمین، پیش‌بینی زلزله ، کنترل جابجایی سدها و برج‌های بلند، پیش‌بینی وضع هواو …
- کاربردهای دریاییgps : ناوبری کشتی‌ها، هیدروگرافی (آب‌نگاری)، تعیین موقعیت سکوهای دریایی نفتی، تعیین موقعیت جزایر مرجانی، مین‌یابی و …
- کاربردهای هواییgps : فوتوگرامتری (اندازه گیری از روی عکس‌های هوایی)، کنترل حمل و نقل، ناوبری، هدایت و کنترل کلیه وسایل پرنده نظیر هواپیما، بالگرد، کنترل ماهواره‌های سنجش از دور و …
gpsاز این دو بخش تشکیل شده است:
بخش فضایی
متشکل از 24 ماهواره فعال که هر چهار ماهواره در یکی از شش مدارتعیین شده استقرار دارند. حرکت و استقرار ماهواره‌ها به گونه‌ای است که در هر نقطه از سطح زمین در آن واحد حداقل شش ماهواره در دید گیرنده باشند. از آوریل 2007 میلادی تعداد ماهواره‌های سامانه جی‌پی‌اس به 30 عدد افزایش می‌یابد تا دقت گیرنده‌های زمینی نیز بیشتر شود
با این افزایش تعداد، نحوه استقرار ماهواره‌ها حالتی نامتقارن به خود خواهد گرفت که البته در این حالت، قابلیت اطمینان و آمادگی سامانه در هنگام از کار افتادن یا نقص تعدادی از ماهواره‌ها بهبود پیدا می‌کند.
بخش کنترل زمینی
این بخش شامل ایستگاه‌های زمینی است که دارای مختصات معلوم هستند و موقعیت آنها از طریق روش‌های کلاسیک تعیین موقعیت نظیر روش تعیین فواصل بلند توسط کوازارها و روش فاصله‌سنجی ماهواره‌ای با امواج لیزر به دست آمده است. این ایستگاه‌ها، وظیفه تعقیب به روش کمترین مربعات، پارامترهای مداری و موقعیت ماهواره‌ها را نسبت به یک سامانه مختصات ژئودتیک ژئوسنتریک محاسبه می‌نماید.
تعداد این ایستگاه‌های زمینی پنج عدد است که ایستگاه اصلی با نام کلرادو اسپرینگ در آمریکا قرار دارد و چهار ایستگاه فرعی دیگر در هاوایی، کوآجالین، دیگو گارسیا و آسنشن مستقر هستند
گیرنده های gps درحالت کلی دو دسته اند:
- گیرنده های نظامی
- کیرنده های غیر نظامی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.